Tradycyjnie gromadzimy się na cmentarzach przy grobach naszych najbliższych, ale też wspominamy wszystkich, którzy już odeszli. Polecamy dwie pozycje programowe poświęcone tej tematyce.

• Wszyscy święci – Reż. Andrzej Barański , 75’., z cyklu Święta Polskie, prod.2002

W dzień Wszystkich Świętych Maria wraz z synem, jego żoną i wnukami tradycyjnie wybiera się na Powązki. Jej niedawno zmarły mąż spoczywa na cmentarzu wojskowym, obok innych prominentnych działaczy partyjnych. Wszędobylscy chłopcy, którzy babci i rodzicom wciąż zadają kłopotliwe pytania, domagają się jasnej odpowiedzi, czy dziadek był komuchem - skoro mówi się, że tutaj leżą „zwykłe komuchy i czerwone pająki”. Maria tłumaczy, że był bardzo dobrym człowiekiem. Chce pobyć przy grobie Ludwika sama. Prosi synową, żeby pokazała dzieciom mogiły powstańcze i te z 20. roku. Syn ma odebrać z dworca siostrę. Gdy Janek i Anka oraz Krystyna z chłopcami ponownie spotykają się przy grobie ojca, okazuje się, że matka zniknęła. Przeszukanie cmentarza nie przynosi rezultatu.

• A czego tu się bać? – reż. Małgorzata Szumowska, 38’, prod. 2006.

Opowieść o rytuale pogrzebowym na mazurskiej wsi. Pozostał tam, w prawie niezmienionej formie od stuleci. Pożegnanie zmarłego trwa tydzień. Przez ten czas rodzina żegna go w domu, gdzie zmarły leży w otoczeniu kwiatów a członkowie rodziny czuwają u jego wezgłowia. W domu toczy się życie rodzinne, co wieczór pod dom zjeżdżają samochody z okolicznych wsi i zaczyna się intonowane przez wynajęte na tę okazję "płaczki" modlitwy i pieśni. Gospodyni gotuje - goście piją i jedzą. Może żyjąc w mieście nie umiemy podejść do umierania normalnie?