Sylwetkę polskiej noblistki przybliża film dokumentalny Antoniego Krauze Radość pisania. Poetka nie zgodziła się wystąpić przed kamerą, uważając że wszystko, co w jej życiu ważne zawarte jest w jej poezji. Stąd też kanwę filmu stanowią wiersze nagrane przez samą Szymborską, uzupełnione wypowiedziami przyjaciół. Opowieści znajomych stanowią swoisty komentarz do jej poezji, przybliżając jednocześnie postać poetki, która, będąc osoba pełną humoru, występuje jednocześnie jako bohaterka zabawnych anegdot.

Film Juliusz Słowacki tańczy w reżyserii Krzysztofa Magowskiego podejmuje próbę stworzenia psychologicznego i artystycznego portretu Juliusza Słowackiego. Autorzy starają się pokazać poetę przymierzającego kolejne – a jest ich wiele – romantyczne maski i stroje. Usiłują przedstawić jego przemiany: z delikatnego, rozpieszczonego dziecka wyłania się ambitny młodzieniec, który stopniowo przeistacza się w poetę-powstańca, emigranta, melancholijnego samotnika, salonowego ironistę i dandysa, turystę, pielgrzyma, giełdowego gracza, sekciarza-towiańczyka, mistyka, rewolucyjnego wizjonera, proroka wolnej Polski.